Łuszczycowe zapalenie stawów
Łuszczycowe zapalenie stawów
Łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS) to przewlekła choroba zapalna, która występuje u około 30% pacjentów z łuszczycą skóry. Jest to schorzenie z grupy spondyloartropatii seronegatywnych, charakteryzujące się zapaleniem stawów, przyczepów ścięgnistych i kręgosłupa, często współwystępujące z łuszczycowymi zmianami skórnymi i paznokciowymi.
ŁZS może dotknąć zarówno małe stawy (np. palców rąk i stóp), jak i duże stawy (np. kolanowe, biodrowe), a także kręgosłup. Charakterystyczne dla tej choroby jest asymetryczne zajęcie stawów oraz występowanie zapalenia palców (dactylitis), co prowadzi do ich obrzmienia i bolesności. Choroba może również wpływać na przyczepy ścięgien do kości (enthesitis), powodując ból i sztywność w miejscach takich jak pięty, łokcie czy kręgosłup.
Przyczyny ŁZS nie są do końca poznane, ale uważa się, że główną rolę odgrywają czynniki genetyczne i środowiskowe. Choroba może rozpocząć się w każdym wieku, ale najczęściej diagnozowana jest między 30. a 50. rokiem życia. W przeciwieństwie do reumatoidalnego zapalenia stawów, w ŁZS nie stwierdza się obecności czynnika reumatoidalnego we krwi, stąd określenie "seronegative".
Profilaktyka łuszczycowego zapalenia stawów
Choć nie ma pewnych metod zapobiegania ŁZS, można podjąć kroki, które mogą zmniejszyć ryzyko rozwoju choroby lub złagodzić jej przebieg:
-
regularna kontrola stanu skóry i wczesne leczenie łuszczycy,
-
utrzymywanie prawidłowej masy ciała,
-
regularna, umiarkowana aktywność fizyczna,
-
zdrowa, zbilansowana dieta bogata w przeciwutleniacze i kwasy omega-3,
-
unikanie palenia tytoniu i ograniczenie spożycia alkoholu,
-
dbanie o higienę jamy ustnej,
-
unikanie nadmiernego stresu i stosowanie technik relaksacyjnych,
-
ochrona stawów przed urazami i nadmiernym obciążeniem,
-
regularne badania kontrolne, szczególnie dla osób z łuszczycą lub rodzinną historią ŁZS,
-
w razie potrzeby, suplementacja witaminy D (po konsultacji z lekarzem).
Leczenie łuszczycowego zapalenia stawów
Leczenie ŁZS jest kompleksowe i ma na celu kontrolę objawów, zapobieganie uszkodzeniom stawów oraz poprawę jakości życia pacjenta. Terapia jest zazwyczaj długotrwała i wymaga indywidualnego podejścia.
Farmakoterapia
Leczenie RZS jest złożone i wymaga kompleksowego podejścia. Głównym celem jest kontrola stanu zapalnego, łagodzenie objawów i zapobieganie uszkodzeniom stawów. Podstawą leczenia są leki modyfikujące przebieg choroby (DMARDs), które spowalniają postęp RZS. Najczęściej stosowanym lekiem z tej grupy jest metotreksat. W przypadkach, gdy tradycyjne DMARDs są nieskuteczne, stosuje się biologiczne DMARDs, które bardziej precyzyjnie celują w procesy immunologiczne odpowiedzialne za chorobę. Dodatkowo, w celu szybkiego łagodzenia objawów, stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) oraz, w niektórych przypadkach, kortykosteroidy.
Rehabilitacja odgrywa kluczową rolę w leczeniu RZS. Fizjoterapia koncentruje się na utrzymaniu lub poprawie zakresu ruchu stawów, wzmacnianiu mięśni otaczających stawy oraz nauce technik oszczędzania stawów. Terapia zajęciowa pomaga pacjentom w adaptacji do codziennych czynności, często z wykorzystaniem specjalnych narzędzi lub technik, które minimalizują obciążenie stawów. Regularne ćwiczenia, takie jak pływanie lub ćwiczenia w wodzie, joga czy tai chi, mogą pomóc w utrzymaniu elastyczności stawów i ogólnej sprawności fizycznej.
Ważnym aspektem leczenia jest również edukacja pacjenta i wsparcie psychologiczne. Pacjenci uczą się, jak radzić sobie z chorobą, jak modyfikować swój styl życia i diety, aby wspierać leczenie. W niektórych przypadkach może być konieczna interwencja chirurgiczna, szczególnie gdy dochodzi do znacznych uszkodzeń stawów. Operacje mogą obejmować synowektomię (usunięcie zapalnej błony maziowej), artroplastykę (wymianę stawu) lub artrodezę (zespolenie stawu). Celem tych zabiegów jest zmniejszenie bólu i poprawa funkcji stawów.
Oferujemy lecznicze kąpiele w wodach bogatych w minerały, które przynoszą ulgę stawom i skórze co jest istotne dla osób z łuszczycą skórną.