Sanatorium Marconi, zlokalizowane w sercu Buska-Zdroju, jest jednym z najstarszych i najbardziej renomowanych obiektów uzdrowiskowych w Polsce. Jego historia sięga 1 czerwca 1836 roku, kiedy to zostało oficjalnie otwarte jako Zakład Kąpielowy. Projekt budynku został wykonany przez Henryka Marconiego, włoskiego architekta, który inspirował się starorzymskimi budowlami użyteczności publicznej.
Architektura
Budynek sanatorium charakteryzuje się klasycystycznym stylem z wyraźnie wyodrębnionym korpusem głównym oraz dwoma bocznymi skrzydłami. Fasada północna przyciąga uwagę kolumnami w stylu korynckim. Po wejściu do środka ukazuje się przestronny hol główny z kolumnadą o korynckich głowicach, tworzącą bramy zorientowane w czterech kierunkach. Centralnym punktem wnętrza jest Sala Koncertowa, dawniej pełniąca funkcję sali balowej, do której prowadzą posągi Orfeusza i Eurydyki.
Ciekawostki
-
Pierwsze wzmianki o solankach w Busku pochodzą z 1252 roku, z przywileju Bolesława Wstydliwego.
-
Sanatorium Marconi od blisko 200 lat skutecznie leczy schorzenia reumatologiczne, neurologiczne, ortopedyczno-urazowe oraz dermatologiczne, wykorzystując unikalne w skali światowej wody siarczkowe, solanki jodkowe oraz borowinę.
-
Obiekt położony jest w malowniczym Parku Zdrojowym, który został zaprojektowany równocześnie z budynkiem sanatorium, tworząc spójną całość architektoniczno-przyrodniczą.
Znaczenie dla regionu
„Marconi”, dawne „Łazienki”, odegrało kluczową rolę w rozwoju Buska-Zdroju jako uzdrowiska. W tym zabytkowym budynku należącym do Uzdrowiska Busko-Zdrój S.A. mieści się sanatorium dysponujące 170 miejscami noclegowymi i nowoczesną bazą zabiegową. Dzięki niemu miasto stało się jednym z najważniejszych ośrodków leczniczych w kraju, przyciągającym kuracjuszy zarówno z Polski, jak i z zagranicy. Połączenie historycznej architektury z nowoczesnymi metodami leczenia sprawia, że Sanatorium Marconi pozostaje symbolem tradycji uzdrowiskowej regionu.
